Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

'”OTAN ΦΩΝΑΖΩ ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ…”

imagesCA1ZRFKJ
Θυμάστε τι λέγαμε όταν παίζαμε  παιδιά κρυφτό???  “όταν φωνάζω πορτοκάλι να κρύβεσαι και όταν φωνάζω μανταρίνι να βγαίνεις…” , Τότε ακόμα παίζαμε στους δρόμους ,κρυφτό, κουτσό , ποδήλατο…,με παρατσούκλια  για τον καθένα ένα μας.. Εμένα με έλεγαν  “”παπαρόνα””,γιατί κάποτε βλέποντας ένα πίνακα από το ανοικτό παράθυρο ενός σπιτιού , όπου είχαμε  αράξει για να ξαποστάσουμε ,και βγαίνοντας η ιδιοκτήτρια του σπιτιού από το παράθυρο για να μας πει να ησυχάσουμε, σκέφτηκα να την καλοπιάσω και κοιτάζοντας τον πίνακα της είπα!!!Τι ωραίες οι παπαρόνες σας, μπερδεύοντας από την ταραχή μου τις παπαρούνες με παπαρόνες…. Ε αυτό ήταν….  Έκτατε το όνομα μου ήταν αυτό!!!!
5 με 8 κάθε απόγευμα, μαζευόταν η συμμορία , αφού είχαμε ξεμπερδέψει με τα μαθήματα  του σχολείου, (Ούτε Αγγλικά-ούτε πιάνο-ούτε μπαλέτο ξέραμε ακόμα)…ευτυχώς,
Δυο παιδιά  από την παρέα ήταν οι ευνοούμενοι, είχαν  βλέπετε ποδήλατο, εκεί να δεις καλόπιασμα για να εξασφαλίσουμε και οι υπόλοιποι μια βόλτα στο τετράγωνο!!!!Μέχρι και τα αυτοκόλλητα μου από τις σοκολάτες kri-kri χάριζα για μια βόλτα, και κάθε χρόνο το γράμμα μου  στον Αι-Βασίλη  δύο πράγματα ζητούσε. : ένα  ποδήλατο με καλαθάκι μπροστά, και ένα  πικάπ.Θα μου πείτε τώρα, Πικ-απ κοριτσάκι 10 χρονών , τι ‘ήξερε????
Ήξερα πολλά… λόγω επαγγελματικής ιδιότητος του πατέρα μου… Μουσικός βλέπετε, σαξόφωνο ,κιθάρα,κλαρίνο , ,ήταν τα όργανα που ‘έπαιζε. . Οι  πρόβες της ορχήστρας στο σπίτι μας, μου εξασφάλιζε  προνόμια, αφού μάζευα την συμμορία έξω στην αυλή να παρακολουθούν……Κάποτε λοιπόν άκουσα στο ραδιόφωνο το quore matto – με τον Little Tony…ξετρελάθηκα… αγόρασα το δισκάκι ( το έχω ακόμα) και περίμενα κάποια στιγμή  να μου πάρουν και το πικάπ.   Κάποτε ήρθε και το πικάπ , ένα ωραίο ξύλινο κουτί που μέσα είχε ένα στρογγυλό δίσκο, και βελόνα εξωτερική που ‘έπρεπε  να τοποθετώ επάνω στο δισκάκι για να αρχίζει να παίζει… Η χαρά μου δεν περιγράφεται… αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα… κάθε φορά που έβαζα το δισκάκι.. με τίναζε το ρεύμα..  Δεν το είπα ποτέ σε κανένα, από φόβο μη μου το πάρουν..
Δυο-τρία χρόνια αργότερα , ήρθε και το ποδήλατο, αλλά χωρίς καλαθάκι και φιόγκους ,γιατί έπρεπε να το μοιράζομαι με τον αδελφό μου . Τι να κάνω, το αποδέχτηκα….
Τώρα πια ήμουν και εγώ υπολογίσιμη στην παρέα!!!Με πικάπ και ποδήλατο…..  και είχαμε και μεγαλώσει πια, άρχισαν οι πρώτες συμπάθειες ανάμεσα μας..Από το κρυφτό και το κουτσό , περάσαμε στις ανταλλαγές σημειωμάτων(ραβασάκια) , στα πάρτι 4 με 8 , το αργότερο, βυσσινάδα πορτοκαλάδα, γκαζόζα και ξηρούς καρπούς… Και να Ο Christoffe με το Aline, Al Bano και Sole Mio, Rocky Roberts, Elvis Prisley,,,Bloues  και shake  και κάποια στιγμή ήρθε δειλά δειλά και το πρώτο φιλί….Βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε..να ζήσουμε  να χορτάσουμε .. ..τραβήξαμε ο καθένας τον δρόμο του… ,σπουδάσαμε, κάναμε οικογένειες,παιδιά ,πολλοί από μας και εγγόνια… κάποια πράγματα ξέφτισαν..αλλά η φράση'  “””Όταν φωνάζω πορτοκάλι……..”””είναι αυτή που  μας ενώνει, γιατί  σηματοδοτεί μια εποχή αθωότητας  , μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί…
Χάριν αυτής της εποχής , σας κερνάω σήμερα ένα κέικ  μανταρίνι! ( η συνταγή αύριο)
101_0452
και το Cuore Matto …….
quoree Matto

18 σχόλια:

Pansofix είπε...

πολύ γλυκιά η περιγραφη...να ρωτησω και κάτι? το φόντο από πίσω από που το βρήκες?

lourdi lourdaki είπε...

ΑΧ! Ριρι μου! ωραια και ξεγνοιαστα χρονια!!!
Καλο βραδυ!

ιρινι είπε...

Pansofix, εχω τις νοσταλγικές μου στιγμές....
για το φόντο, πήγαινε στο
http://www.thecutestblogontheblock.com/
Καλό βράδυ!

ιρινι είπε...

lourdi, Γλυκά χρόνια, ξένοιαστα και αλησμόνητα!!!
Φιλάκια

cook είπε...

πολυ γλυκια αναρτηση...το πικαπ μου κι εγω το απέκτησα στα 11 χρόνια μου....ο πρώτος δίσκος...δώρο του Αη Βασίλη...Et si tu n'existais pas-Joe Dassin...το cuore matto πολυαγαπημένο...

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Ώρες-ώρες με έπιαναν και μένα τέτοιες κρίσεις νοσταλγίας και έκανα και ποστάκια με ανεπανάληπτα "παλομοδίτικα" της εποχής μου.
Έχει καιρό να με ξαναπιάσει η κρίση και τώρα ξύνεις παλιά πληγή!
Κάποτε θα γράψω για το Τεπάζ με τις μπαταρίες, στην αμμουδιά του Μπαξέ-Τσιφλίκ.
Τα τεπάζ δεν τα πρόλαβες, ήταν ηλεκτρόφωνα φορητά με μπαταρίες, πολύ ηλεκτροβόρα (οι τσέπες γεμάτες μπαταρίες, για να βγεί το βράδυ).
Να'σαι καλά! Αυτές είναι ανεξίτηλες αναμνήσεις!!

ιρινι είπε...

Cook, ελπίζω το δικό σου πικάπ να ηταν καλης ποιότητος,και να μην ειχες δυσάρεστες εκπλήξεις...εγώ τιναζόμουνα πάντως....

ιρινι είπε...

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ, Εγώ αρχίζω να ανυσηχώ, γιατι τέτοιες κρίσεις νοσταλγίας με πιάνουν συχνά τελευταίως...Δέν λέω, νοιώθω πολύ γλυκά οταν τα σκέφτομαι, αλλά λές να γερνάω??

Afroditi Dionysopoulou είπε...

Καλημέρα Ριρι με τα ωραία σου!
:-)

Vita είπε...

Πιο γλυκιά κι από τα γλυκά σου η ανάρτηση αυτή Ριρή...

ιρινι είπε...

ΑFRODITI, γειά σου και σένα Αφροδίτη μου ,με τα ωραία σου γλυκάκια!!!!

ιρινι είπε...

Vita, τα χρόνια εκείνα ηταν γλυκά ,και ειμαι σίγουρη, ολοι εχουμε φυλάξει καλά μέσα μας τέτοιες στιγμές και εικόνες!!!

mia maria είπε...

Τι όμορφες αναμνήσεις! Καλή εβδομάδα!

mari beika είπε...

Αχ Ριρή, όμορφες οι αναμνήσεις σου, αλλά δεν γερνάμε κοπέλλα μου μην το ξαναπείς!! ψηλά το κεφάλι!!
Πολλά φιλιά

Asteri (Maria) είπε...

Ωραία ξέγνοιαστα χρόνια ....

ιρινι είπε...

big mama, καλή εβδομάδα και σε σένα!!!!!!!

ιρινι είπε...

MAΡΙΑ ΠΙΟΥΚΑ, πολύ ευγενικό Μαρία μου να χρησιμοποιής πληθυντικό , αλλά σε διαβεβαιώ ....καμία σχέση...
Αλλά εισαι γλυκούλα που το ανέφερες , και δεν το βάζω κάτω, , το θέμα ειναι μη με βάλη αυτό κάτω.!!
Φιλάκια πολλά!!

ιρινι είπε...

Asteri, πολύ θα ηθελα να ξέρω και τις δικές σας αναμνήσεις!!Τι λές, να κάνουμε κάτι σχετικά???σε στύλ ερωτήσεων, παιγνιδιου...
Φιλάκια

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΙΚΙ!!!!!!

βραβείο απο την ΜΑΡΙΑ-MARI PLATEAU

βραβείο απο την ΜΑΡΙΑ-MARI PLATEAU
Ευχαριστώ Μαράκι!!!!!

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΥΛΙΚΩΝ-ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΤΑΨΙ